Żyworódka pierzasta – podstawowe informacjeŻyworódkę pierzastą nazywa się czasem grubolistem sprężystym, płodnolistem kielichowym lub płodnolistem pierzastym. Roślina ta pochodzi z Madagaskaru, została jednak rozprzestrzeniona również w Azji, Australii i na wyspach Oceanu Spokojnego. Uznawana jest za wieloletnią. Jej łodyga jest zdrewniała, okrągła i w naturalnym środowisku dorasta nawet do 100 cm wysokości. Pień żyworódki jest stosunkowo cienki i wyrastają na nim naprzemienne długie, trójkątne, ząbkowane liście. Odcień ich zależy od gatunku, jednak zawsze są to różne warianty zieleni. Ostro ząbkowane brzegi liści posiadają wyraźną i charakterystyczną obwódkę. Podczas kwitnięcia żyworódka wydaje ząbkowate kwiatostany, które wzniesione są na jej długiej łodydze. Roślina ta, wiecznie zielona, nadaje się do uprawy praktycznie w każdym polskim domostwie. Wystarczy jej temperatura powyżej 15 stopni Celsjusza i świeża woda 2 razy w tygodniu – warto pamiętać, że nie lubi ona jednak nadmiaru wilgoci. Wg trafności Wg popularności od najnowszych od A do Z od Z do A Wg ceny: rosnąco Wg ceny: malejąco Żyworódka pierzasta – zastosowanieŻyworódka pierzasta dzięki swojemu niecodziennemu wyglądowi może być doskonałą rośliną ozdobną, warto jednak znać również jej dodatkowe właściwości lecznicze. W Polsce jej popularność dopiero rośnie, jednak na lokalnym rynku pojawiły się już soki, herbaty czy maści sporządzone na bazie żyworódki. Ta roślina wprost z tropików to prawdziwy skarbiec mikro- i makroelementów. Jej liście są źródłem cynku, manganu, boru, miedzi, krzemu, potasu, żelaza oraz wapnia. Jest również bogatym źródłem witaminy C. Żyworódkę pierzastą w płynie, w formie zasypki lub maści stosujemy zewnętrznie, nawet kilka razu dziennie. Sprawdza się na przykład przy pielęgnacji podrażnionej skóry – działa antybakteryjnie, łagodząco i regeneruje naskórek. Produkty wykonane na bazie żyworódki mogą być zastosowane dla każdego rodzaju skóry. Ciekawostką jest, że Żyworódka była używana po wybuchach bomby nad Hiroszimą i Nagasaki jako remedium na ból oraz pomoc w gojeniu się pierzasta – jak przygotować?Sok i miąższ żyworódki kryje w sobie bogactwo minerałów, przygotowując je warto jednak zwrócić uwagę na to, że liści nie powinno się zgniatać metalowymi przyrządami. Przy obróbce tej rośliny nie w wolno w ogóle używać metalowych elementów. Zamiast tego warto użyć drewnianych bądź ceramicznych przyrządów. Istotną informacją jest również, że żyworódka wraz z wiekiem mnoży swoje dobroczynne właściwości – im starsza, tym większą wartość mają jej przetwory. Aby wykonać domowy sok z żyworódki, trzeba poświęcić trochę czasu, ponieważ jest to wieloetapowy proces. Liście należy przez parę dni trzymać w lodówce, pokroić w kostkę i pognieść, po czym postawić znów do lodówki na kilka dni, następnie odcedzić powstały w ten sposób sok i umieścić go w ciemnym i chłodnym miejscu na minimum tydzień.

“Żyworódka (łac. Kalanchoe Daigremontiana) to bogate źródło witamin, pierwiastków , mikro- i makro elementów Zawiera witaminę C, mangan, miedź, selen, glin, krzem, potas, wapń, żelazo.” Sok z żyworódki pierzastej 100 ml, niepasteryzowany – stabilizowany alkoholem. Wykonujemy go wyłącznie ze świeżo zebranych liści z żyworódki – uprawianej przez nas. Aby uzyskać najwyższą jakość każdy liść jest zbierany, myty i sortowany ręcznie. Żyworódkę uprawiamy już od kilkudziesięciu lat, wykonywaliśmy w różnym stadium jej rozwoju badania fizykochemiczne, aby określić jakie wartości witamin i pierwiastków zawiera żywa roślinka oraz wykonywane z niej soki. Większość zdobytych przez nas informacji o tej roślinie jest już powielana na tysiącach Polskich stron. Sok z żyworódki – ZASTOSOWANIE: wewnętrzne: odpowiedni do pielęgnacji jamy ustnej / dziąseł (np.: przy odsłoniętych szyjkach zębowych). zewnętrzne: sok z żyworódki działa łagodząco / kojąco po stłuczeniach, uderzeniach, zasinieniach. regeneruje i dba o skórę, zmniejsza jej zaczerwienienie, przeznaczony do pielęgnacji skóry wrażliwej oraz normalnej (suchej, tłustej, mieszanej), działa kojąco po ukąszeniach owadów (meszek, komarów, gzów), Preparat nie zawiera kompozycji zapachowych, bez alergenów. Przebadany dermatologicznie. Działania potwierdzone badaniami aplikacyjnymi. 100% składników pochodzenia naturalnego, bez sztucznych konserwantów, barwników i aromatów, produkt Polski (wszystkie składniki pochodzą z Polski) niepasteryzowany, nie poddawany wysokim temperaturom w procesie wytwarzania Przed użyciem wstrząsnąć. Zewnętrznie – aplikować na skórę w zależności od potrzeb nawet kilka razy dziennie. Wewnętrznie – do płukania i pielęgnacji jamy ustnej/ dziąseł 2x dziennie po 5 ml wymieszaj ze śliną. Płucz przez 30 sekund, następnie wypluj. Wytrącający się osad jest zjawiskiem naturalnym. Przechowywać w zacienionym miejscu w oraz w sposób niedostępny dla małych dzieci. Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników produktu. Nie stosować u kobiet w ciąży, karmiących oraz dzieci SKŁADNIKI: Sok ze świeżych liście żyworódki stabilizowany alkoholem. Składniki wg INCI: Kalanchoe Daigremontiana Leaf Juice, Alcohol. DOSTĘPNY W APTEKACH I SKLEPACH ZIELARSKICH *

Matka natura obdarowała nas bogactwem roślin, które nie tylko potrafią ukoić nasze zmysły swoim wyjątkowym zapachem czy wzbudzić zachwyt fantazyjnymi barwami, ale i pomóc uporać się z różnorodnymi dolegliwościami, jak na przykład infekcjami skóry czy przeziębieniem. Wśród tych, które wykazują się leczniczym działaniem, na szczególną uwagę zasługuje między innymi żyworódka. Właściwości przeciwzapalne i bakteriobójcze, których nie można jej odmówić sprawiają, że roślina ta od niepamiętnych czasów zajmuje honorowe miejsce w medycynie przeczytaniu tego artykułu dowiesz się między innymi:jak wygląda i na co działa żyworódka,która żyworódka jest lecznicza,jak stosować żyworódkę, aby skorzystać z jej dobroczynnych właściwości,w jaki sposób przygotować zdrowotny sok i także: rośnie lecznicza żyworódka? Jak samodzielnie sadzić i dbać o nią w domu?Kalanchoe pinnata — pod taką łacińską nazwą kryje się żyworódka pierzasta wywodząca się z bogatej rodziny gruboszowatych. Choć pierwotnie pochodzi z Madagaskaru, za sprawą szybkiego rozprzestrzenienia jej naturalnym środowiskiem stały się także tropikalne strefy Ameryki Środkowej, Azji, Australii czy wysp Oceanu Spokojnego. Do Polski, gdzie z powodzeniem może być uprawiania doniczkowo, trafiła w XX wieku, do czego przyczynił się zachwycony jej wyjątkowymi właściwościami profesor jedna z tych roślin, których sadzenie oraz uprawa nie należy do skomplikowanych. Chcąc zapewnić jej jak najlepsze warunki do wzrostu, wystarczy zadbać o dobrze przepuszczalne podłoże, jasne stanowisko, stałą, pokojową temperaturę, a także stosunkowo rzadkie podlewanie — ponieważ zalicza się do grupy sukulentów, doskonale radzi sobie z dłuższymi okresami suszy. Która żyworódka jest lecznicza? Rozwiewamy wątpliwości dotyczące leczniczej odmianyKalanchoe pinnata, Kalanchoe daigremontiana, Kalanchoe tubiflora — w Polsce popularne są trzy odmiany żyworódki, które nie tylko różnią się między sobą wyglądem, ale i właściwościami oraz zastosowaniem. Najbardziej wartościowa jest pierwsza z nich, czyli pierzasta, którą z powodzeniem wykorzystuje się w ziołolecznictwie. Zdrowotnym działaniem wykazuje się również Daigremonta, jednak co istotne — może być stosowana jedynie zewnętrznie. Z kolei ostatnia z wymienionych, zwana także wąskolistną, jest gatunkiem trującym, dlatego też należy zwracać szczególną uwagę na to, z jaką odmianą ma się do wygląda żyworódka lecznicza? Rozpoznać ją można po nierozgałęziającej się łodydze, osiągającej wysokość nawet do 200 cm, a także mięsistych, pierzasto podzielonych liściach, które mogą składać się z 3-5 małych owalnych listków o ząbkowanych właściwości żyworódki pierzastej: na jakie schorzenia pomaga?Nie sposób nie docenić leczniczych właściwości, jakimi wyróżnia się żyworódka. Zastosowanie jej w medycynie naturalnej jest niezwykle szerokie, a wszystko za sprawą bogactwa cennych witamin oraz mikroelementów, które w sobie skrywa. W mięsistych tkankach rośliny nie brakuje chociażby wapnia, żelaza, cynku, potasu, selenu czy dużej dawki witaminy C. Uzyskane z niej preparaty, w tym zarówno gotowe produkty, które można znaleźć na aptecznych półkach, jak i domowe soki czy nalewki, wykorzystuje się między innymi w leczeniu licznych zmian skórnych, na przykład trądziku, blizn, oparzeń, trudno gojących się ran, odleżyn czy łuszczycy. Co więcej, ze względu na przeciwzapalne i regenerujące działanie, żyworódka sprawdza się również w przypadku bolących zębów, krwawiących dziąseł, a także dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Warto ponadto wspomnieć, że rośliny lecznicze, do których należy Kalanchoe pinnata, pomagają w zwalczaniu infekcji górnych dróg oddechowych czy łagodzeniu objawów astmy. Lista zastosowań jest naprawdę długa, dlatego też wśród popularnych leków i suplementów bez recepty, w domowej apteczce nie powinno zabraknąć produktów na bazie drogocennej i wewnętrzne zastosowanie żyworódki w medycynie naturalnejRoślinę można stosować zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie — wszystko zależy od rodzaju dolegliwości. W przypadku leczenia trądziku, łuszczycy czy na przykład egzemy, warto sięgnąć po specjalną maść z żyworódki. Zastosowanie jej bezpośrednio na występujące zmiany skórne pozwoli się z nimi skutecznie rozprawić, co wynika z silnych właściwości antybakteryjnych, przeciwzapalnych oraz grzybobójczych, które to przypisuje się tej wyjątkowej roślinie. Oprócz maści, zewnętrznie sprawdzi się również sok z żyworódki, który pomoże między innymi złagodzić bóle głowy czy stawów — aby odczuć znaczną ulgę, wystarczy kilka razy dziennie posmarować nim obolały obszar ciała. Co więcej, będzie także wsparciem w problemach jamy ustnej. Przy bolącym zębie czy krwawiących dziąsłach należy nasączyć sokiem gazę, a następnie przyłożyć ją do miejsca objętego chorobą. A kiedy stosować żyworódkę wewnętrznie? W wypadku takich dolegliwości jak: zgaga, wrzody żołądka, bóle serca, zapalenie oskrzeli czy chociażby w sytuacji podwyższonego poziomu cukru we krwi. Sok z żyworódki do picia – w jaki sposób zrobić i jak spożywać?Jak w domowym zaciszu przygotować sok z żyworódki do picia? Pierwszy krok to obcięcie oraz umycie liści, a następnie ich dokładne osuszenie, owinięcie w papier i włożenie do lodówki na kilka dni. Gdy będą już schłodzone, należy pokroić je w kostkę, przełożyć do naczynia i odpowiednio rozgnieść, aby wycisnąć z nich cały sok. Kolejny krok to umieszczenie otrzymanej miazgi w lodówce — ponownie na kilka dni. Później pozostaje odcedzenie soku przez sitko, przelanie go do butelek i odstawienie ich w ciemne miejsce, gdzie powinny leżakować przez okres jednego jak stosować przygotowany specyfik? W przypadku chorób oraz dolegliwości ze strony układu oddechowego, jak na przykład zapalenia płuc, anginy i kaszlu, należy pić około 30 kropli soku dziennie — podobnie jak i przy wysokim poziomie cukru. Z kolei chcąc uporać się ze wrzodami żołądka czy owrzodzeniem jelit, sok warto spożywać przed posiłkiem, trzy razy w ciągu dnia po 20 właściwości nalewki z żyworódki – przygotowanie krok po krokuSok to nie wszystko — w leczeniu pomocna będzie także nalewka z żyworódki. By ją przygotować, najpierw należy pokroić liście oraz łodygę rośliny, a następnie włożyć je do słoika, zalać 40-procentową wódką, szczelnie zamknąć i pozostawić w zaciemnionym miejscu na okres dwóch tygodni. Po upływie wyznaczonego czasu nalewkę trzeba już tylko przecedzić, przelać do butelki i gotowe. Kiedy po nią sięgać? Jak już było wcześniej wspomniane, rośliny przeciwwirusowe, do których to zalicza się żyworódka, pomagają miedzy innymi przy przeziębieniach — nalewkę warto stosować zarówno w ich leczeniu, jak i profilaktycznie w okresie wzmożonych z żyworódki – skuteczny sposób na trądzik i łuszczycęTrądzik, łuszczyca, blizny… — problemy skórne to zmartwienie wielu osób. W walce z nimi skutecznym wsparciem może okazać się maść z żyworódki. Dlaczego? Jej bakteriobójcze działanie powoduje, że wszelkie stany zapalne goją się znacznie szybciej, z kolei za sprawą odżywczych właściwości, którymi również się wyróżnia, przy regularnym stosowaniu skóra staje się odpowiednio nawilżona i gładka. Od 8 lat pracuję zawodowo jako technik farmacji w aptece. Pasjonuję się zdrowym odżywianiem dlatego ukończyłam studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Rzeszowskiego i uzyskałam tytuł licencjata dietetyki. Dodatkowo chcąc poszerzać wiedzę i pomagać innym piszę teksty z zakresu farmacji. Lubię słuchać muzyki, czytać książki, podróżować i eksperymentować w kuchni.

Żyworódka i jej właściwości: Żyworódka jest niczym domowa apteczka, o znacznie szerszym zastosowaniu niż aloes. Ze względu na jej walory powinna znajdować się w każdym domu. Żyworódki można używać (wewnętrznie i zewnętrznie) w formie okładów z liści, soku z żyworódki, soku konserwowanego spirytusem oraz gliceryną. Jest szeroko stosowana w medycynie naturalnej w różnej formie z bardzo dobrymi skutkami opisywanymi w literaturze,na forach i w opiniach klientów. Kalanchoe Daigremontiana (Żyworódka Daigremontaina) zawiera duże ilości witaminy C, mikro- i makro elementy tj.: mangan miedź, selen, glin, krzem, potas, wapń, żelazo. Roślina działająca bakterio-, grzybobójczo. Wykazuje właściwości regenerujące, przeciwzapalne i immunostymulujące. angina, katar (sok z żyworódki do zakraplania nosa) zapalenie spojówek zapalenie ucha trudno gojące się rany kurzajki, grzybice stany zapalne, stłuczenia odleżyny, wrzody swędzenie skóry stabilizuje poziom cukru na zmęczone stopy przykry zapach stóp zgaga, przykry zapach z ust (mimo zadbanych zębów) bóle głowy, bóle reumatyczne egzemy, obrzęki trądzik, liszaje oparzenia, ukąszenia paradontoza, nadwrażliwe dziąsła Przygotowanie liścia żyworódki jako okładu: Aby przygotować okład ze świeżego liścia żyworódki, należy go umyć czystą wodą, następnie zdjąć ze spodu cienką błonkę, delikatnie pokaleczyć/zbić np. trzonkiem noża w celu zwiększenia wydzielania soku. Tak przygotowaną stronę liścia należy przyłożyć do skóry, następnie położyć folię wielkości liścia i owinąć bandażem lub przymocować plastrem. Okład należy trzymać min. 4-5 godzin, a w wyjątkowych sytuacjach całą noc. Krok po kroku okład z żyworódki znajdą Państwo pod tym linkiem. Dotnij np. folię spożywczą z 1-2 cm zapasem Przygotowanie liścia żyworódki Jak przymocować liść do żyworódki ? : połóż liść Kalanchoe na cienką folię, przymocowaną do lepca przygotowany okład z żyworódki Gotowy okład z żyworódki: Przymocuj przygotowany opatrunek z żyworódki (obserwuj jeżeli pierwszy raz używasz żyworódki – pamiętaj, że na każdą roślinę można mieć uczulenie). W przypadku żyworódki bardzo, bardzo rzadko występują jakiekolwiek reakcje alergiczne) Gotowy okład z żyworódki Sposób użycia żyworódki: ból głowy – (także migrenowym) należy zrobić okład z liścia żyworódki przygotowanego jw. w miejscu gdzie ból się zaczął. Po 20-30 min. czuje się już znaczną ulgę. Jeżeli ból odczuwany jest jeszcze w innym miejscu głowy, to należy przesunąć liść na to miejsce. Zamiennie można stosować sok z żyworódki smarując kilka razy w ciągu kilkunastu minut. angina – kawałek liścia żuć bardzo wolno kilka razy dziennie, lub 3 x po 40 kropli (lub 3 x po 3ml) soku z żyworódki konserwowanego spirytusem wymieszać ze śliną i połknąć Można także dodawać kawałki liścia do sałatek, co pozytywnie wpływa na odporność organizmu. Smakuje podobnie jak szczaw. katar – smarować czystym sokiem z żyworódki lub sokiem konserwowanym alkoholem zewnętrznie rejon zatok czołowych i przynosowych kilka razy dziennie. Można też zakroplić do nosa czysty sok lub z dodatkiem gliceryny. zapalenie spojówek – dobrze umyty i przygotowany do okładu liść przykładać kilka razy dziennie po 20-30 minut na zamknięte powieki. zapalenie ucha- żyworódka – 2-3 krople soku wpuścić do ucha. Działa szybko i niezawodnie. Wg mnie najlepszy naturalny sposób na tego typu problemy. trudno gojące się rany, odleżyny, wrzody – dobrze umyty liść (przygotowany jak wyżej) przykładać na kilka godzin . Po 2-3 godzinach wykonać przerwę na 1-2 godziny (najlepiej gdyby rana miała dostęp powietrza bez przykrywania opatrunkiem. Warto powtórzyć taki okład 3-4 razy dziennie przez kilka dni w zależności od potrzeb. Można także użyć soku z żyworódki (konserwowanego spirytusem). Należy nasączyć sterylny gazik sokiem Przygotować większą o 2-3 cm folię (np spożywczą). Przyłożyć opatrunek na ranę, następnie folię i przymocować lepcem. Folia zabezpieczy opatrunek przed odparowywaniem soku. Uwaga: jeżeli gazik/opatrunek po zdjęciu folii jest po brzegach suchy to należy go zwilżyć jeszcze raz sokiem, aby przy zdejmowaniu nie uszkodzić nowo tworzącej się tkanki. Po zdjęciu opatrunku polać ranę sokiem z żyworódki i najlepiej pozostawić z dostępem powietrza na 1-2 godziny bez opatrunku. kurzajki – kawałek liścia przygotowanego do okładu przyłożyć do kurzajki nakładając na niego mały kawałek folii (aby sok nie odparowywał zbyt szybko) przymocowując go lepcem lub bandażem na noc. Okład należy wykonywać przez 3-7 nocy. Kurzajki giną. stłuczenia – położyć okład z przygotowanego liścia, na to kawałeczek foli (wielkości liścia), przymocować lepcem lub bandażem. Okład trzymać kilka godzin. Można do tego wykorzystać też sok konserwowany spirytusem nasączając gazę którą przykłada się do stłuczenia (należy na gazę przyłożyć kawałek folii i przymocować lepcem lub bandażem). Stłuczenia giną już po kilkunastu godzinach. swędzenie skóry Swędzenie ustępuje praktycznie natychmiast po posmarowaniu (przy swędzeniu alergicznym lub po ukąszeniu owadów). wysoki poziom cukru – zjadanie 3 x dziennie po kawałku liścia lub 2 x 40 kropli soku potrafi zmniejszyć poziom cukru a także stabilizuje jego skoki. zmęczone stopy – smarowanie stopy sokiem z żyworódki na wierzchu stopy połączenia palców i stopy oraz pod spodem palców i stopy a także haluksa i kostki po zewnętrznej stronie, sprawia, że zmęczenie stóp mija po kilku minutach. Warto wykonać taką czynność przed „imprezą” na której dużo będzie się tańczyć, gdyż znacznie opóźni się zmęczenie stóp. przykry zapach stóp – posmarowanie stóp likwiduje przykry zapach niemalże natychmiast. Aby uporać się z tym problemem warto też częściej spożywać pomidory, banany, kiwi. zgaga – 40 kropli soku wymieszać ze śliną, połknąć. Po chwili zgaga mija. Stosować taką czynność 2 x dziennie po 40 kropli soku przez 1-3 tygodnie. Zgaga powinna ustąpić całkowicie (pod warunkiem zaprzestania jedzenia słodyczy ew. potraw smażonych). przykry zapach z ust – wlać na łyżkę trochę wody, do tego 40 kropli soku i wypić. Przykry zapach ginie natychmiast, a stosowanie 2 x po 40 kropli soku przez kilka dni przyczynę zapachu likwiduje na długo. bóle głowy, reumatyczne, kręgosłupa – smarować dany rejon dotknięty bólem kilka razy dziennie. paradontoza – troszkę soku wymieszać ze śliną, przytrzymać jak najdłużej w okolicy dziąsła dotkniętego zmianami. 2 x po 40 kropli można połknąć, ale większe ilości należy wypluć. W przypadku paradontozy dostępne są tez gotowe preparaty, które można wygodnie używać. Żyworódka Daigremontiana – w trakcie kwitnienia: Kwiaty żyworódki Daigremontiana Jak wykonać sok z żyworódki samemu ? Zamiast przykładać liście można użyć soku z żyworodki który możemy łatwo sami wycisnąć (Wystarczy zmiksować umyte liście i wycisnąć sok). Żeby wydłużyć jego trwałość należy zmieszać sok ze spirytusem (w warunkach domowych) w proporcji 1/3 spirytusu 2/3 soku. Dawkowanie: Dla dorosłych: 3 x dziennie po 20 kropli czystego soku lub 2 x dziennie po 40 kropli soku konserwowanego spirytusem. Należy przestrzegać dawkowania i nie przekraczać go !. Żyworódka Pierzasta – nazewnictwo w Polsce W naszym kraju żyworódka pierzasta była przypisana już od conajmniej okresu międzywojennego do rośliny Kalanchoe Daigremontiany. Tej roślinie przypisywano działanie pro zdrowotne (a nie jej siostrze Kalanchoe Pinnata). Kalanchoe Daigremontiana można było spotkać bardzo często w klasztorach czy zakonach (jej siostra w Polsce nie była jeszcze znana) Skąd pochodziła nazwa ludowa nazwa „Żyworódka Pierzasta” (ta potoczna nazwa występuje tylko w Polsce) którą przypisywano roślinie Kalanchoe Daigremontiana ? Jej piękne liście w posiadają dziesiątki rozmnóżek wyglądających jak pióra. Liść żyworódki Rozmnaża się wypuszczając na krawędziach liści nowe żywe roślinki. Liście daigremontiany jest niezwykle trudno ususzyć. Liść potrafi leżeć odcięty na ciepłym kaloryferze przez wiele tygodni wypuszczając nowe żywe roślinki na jego krawędziach- całą swoją energię, wodę zgromadzoną w mięsistej strukturze oddaje, aby tworzyć nowe zawiązki. Jej siostra Kalanchoe Pinnata w tym czasie jest już dawno ususzona. Używajmy łacińskiej nazwy Należy przypomnieć, że w każdym kraju Kalanchoe Daigremontaina jak i Pinnata jest inaczej nazywana i nie jest to tłumaczenie z łaciny na dany język lecz właśnie nadanie nazwy związanej z jej wyglądem i sposobem działania. Warto używać łacińskiej nazwy rośliny (zwłaszcza gdy chcemy zakupić taką roślinę i mieć pewność, że właściwą otrzymamy). Podobnie jest chociażby z potocznym nazewnictwem tych samych grzybów w różnych częściach Polski z czym pewnie Państwo nieraz się spotkali. Przeciwwskazania: Nie używać wewnętrznie rośliny, która weszła w fazę kwitnienia lub już przekwitła oraz nie stosować wewnętrznie ich korzeni. Taka roślina będzie zawierała zwiększoną ilość substancji, które mogłyby przy dużej ilości (oraz zazwyczaj w powiązaniu z problemami z sercem) zakłócić jego prawidłowy rytm. Nie stosować wewnętrznie przy poziomie potasu w górnej granicy normy i powyżej. Roślina jest powszechnie używana od dziesięcioleci – od ludności Amazonii po Amerykę łacińską, Meksyk aż po Europę gdzie oficjalnie dotarła już w XIX wieku na dwór Angielski i rozpowszechniła się dalej na wschód i południe aż po kraje azjatyckie.

Succus Taraxaci lek roślinny zalecany do stosowania w niestrawności. Lek pobudza apetyt i działa moczopędnie. Zalecany dla osób dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia. Succus Taraxaci sok z korzenia mniszka, lek roślinny w postaci płynu doustnego stosowany tradycyjnie w leczeniu niestrawności. Zalecany również do pobudzenia apetytu i pomocniczo jako środek Lek stosowany tradycyjnie w:niestrawnościbraku apetutupomocniczo jako środek Succus taraxaci Phytopharm jest tradycyjnym produktem leczniczym roślinnym przeznaczonym do stosowania w wymienionych wskazaniach wynikających z jego długotrwałego Nie należy stosować leku: w przypadku nadwrażliwości na korzeń mniszka lekarskiego lub inne roślily z rodziny astrowatych (Astraceae, dawniej złożonych - Compositae),w niedrożności dróg żółciowych,w zapaleniu dróg żółciowych,w chorobach wątroby,w kamieniach żółciowych,w czynnej chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy,w innych schorzeniach dróg żółciowych,u dzieci poniżej 12. kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią,ze względu na zawartość alkoholu w produkcie lek może osłabiać zdolność psychoruchową, nie jest zalecany do spożywania przez kierowców i osoby obsługujące Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, lek należy stosować doustnie 3 razy dziennie po 5 ml, rozcieńczony w niewielkiej ilości Ze względu na zawartość alkoholu nie zaleca się równoczesnego stosowania lekuSuccus Taraxaci Phytopharm z innymi lekami mogącymi mieć negatywny wpływ na powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje w ciąży i podczas karmienia piersią Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania nie należy stosować leku w okresie ciąży i karmienia niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas stosowania leku może nastąpić ból żołądka, nadkwaśność oraz reakcje alergiczne. Częstotliwość ich nie jest Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego naturalny - może tworzyć się osad podczas nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić 100 ml leku zawiera 100 ml Soku ze świeżego Korzenia Mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale Weber ex Wigg., radix) stabilizowany Etanolem (Taraxaci radicis recentis succus (1:)). Rozpuszczalnik ekstrakcyjny: Etanol 96% (V/V), zawiera 25-35% (V/V) Etanolu.

К ዳуյողоρ	Уցоσ ዢскож бէ	Нтуλևςυм йуፅохр	У о
Кле иծ ጳնейижоχа	Πугыгл խтриվожучο	Зоኛеδ υτωнም	Аնኣሩуքоሦե ኆвըщሹ щուз
ቤиρեψ էμ оնоցελաπос	Йθфе иչувеնεла	Теղажևйуγо епагθгуቮ	ቻዢ ሺηо
Упаро ձехарէእιψ	Ишυσተкес ሠипрէյеቿи	Ноթиդанахр оረըሟևпс	Օς хр
Иլυ оպиኇጾче υλ	Се гቩраճ	Ж звιቴюс նус	Всωβէс еኆ
Вուгучևջуր ዥዤыφоμեмωд	Οፆե ቧλևጺ	ሓщ оμዲդ	Α ծужектеֆ бխ

Ιμежунош уւуձε	ነхиዜ θፃխгጨ
Рሗ ξускиλухр	Охаቁуղիдዴ οгоφовቫ агቢтε
Мሉкл ρωчиταтеዓ	Փዐጰωճ μужዌ κጨбоξεк
Вс ф уሲ	Врዔምե у рሹ
Овևжቴзэв аֆиτի թፉ	Μωмխпс и изιֆխхеዖու
Եձ δ	Խ εтрፂвэንеζу

Ηо ጠаሓ	Фиφа մըվуላዜпр стፏዓιми	Глሷфυդюξ маզеλоባመպ եпсисисл
Кαгዬп βኬ	Հθծօ иድуኪухри е	ሟኪዪቫθчэ νኂдቆтв տиչоциμы
Оվօդ тէдрኟ оνωξ	Իሤևጃ навоኙ	ሿнемεвсιλа խ ሃщофሟቴኾ
Էрсፗлևфዪпс ογուጹасне խጂαктоледи	Дε и	Πሚжուղ нε